WAT LEZERS SCHRIJVEN:

Het is een klein ontwapenend en confronterend meesterwerk. (Boekhandel Hilarius Broekhuis, Almelo)

Het boek beschrijft zoveel mooie, warme, ontroerende momenten die soms ook zo heel bekend zijn – komt in de beste families voor… Maar je wordt ook wel weer met de neus op de feiten gedrukt. Ik heb bewondering voor deze wijze van schrijven. Dit is zo heel herkenbaar, wat ik beleef tijdens het lezen, en ik ben nog niet op de helft… (Jenny W.)

Uit! Jammer… Goed leesbaar boek. Gedurfd, om mensen een blik in je gezinsleven te gunnen. Soms tot tranen toe bewogen. Een aanrader. Kijk reikhalzend uit naar een vervolg. (Sonja W.)

Twee avonden te lang doorgelezen. Gisteravond geen bladzijden meer over, balen. Gegrepen vanaf de eerste pagina, gretig naar de laatste geturboot en dan ineens... Kippenvel. (Diane K.)

Ik vond het een bijzonder en indrukwekkend boek. (Anja W.)

Theo, ik heb Gezinszak bijna in één keer uitgelezen. Het was mooi. Ik vond vooral het hoofdstuk over je oma erg mooi. Het boek is ontroerend en humoristisch. Het hoofdstuk over jullie jongste zoon trof me erg. Ik heb een aantal mooie uren aan tafel doorgebracht. Bedankt! (Riekje H.)

Heb werkelijk waar geen woorden voor hoe fijn ik dit boek vind. De warmte van ons gezin en familie en de geschiedenis die soms bewust weggestopt nu keihard zwart op wit staat. Ik wens de lezers die meer op afstand staan dezelfde ervaring die ik had. (Gonneke B.)

Zó ongelooflijk f*cking trots op (het nieuwe boek van) mijn vader. Zit met ontroering en een big smile te lezen, ben gevangen vanaf de eerste 7 woorden, nu al; de eerste zin, geweldig! Onnavolgbaar, spannend, ontroerend, herkenbaar. Verliefd op je boek, echt! (Ben B.)

Ik ben halverwege het boek. Het is grappig, ontroerend, herkenbaar... Ik leg het na een hoofdstuk steeds weg, want anders blijf ik er in lezen! (Henny van der Z.)
Oeps Theo, hoe noemde ik je boek? Grappig? Ontroerend? Dat laatste ja, maar op een heel beklemmende manier! Ben nu bij het gedeelte over je jongste zoon. Ik kon het niet wegleggen, moest blijven lezen. Daar hebben jullie wat meegemaakt… (Henny van der Z.)

Ik sla het net dicht, uit... Dank voor een roerend inkijkje in jullie leven. Gelezen met de – oh zo cliché – lach en traan. Je hebt me geraakt. (Maaike S.)

Ik heb je boek uitgelezen, verslonden om het zo maar te zeggen. Werkelijk prachtig zoals jij alles vertelt; het ontroerende verhaal over het leven en sterven van oma. Jouw toespraak bij haar crematie. Het haalde veel bij me naar boven. Je zelfspot en de humor van jullie trots: jullie kleinkinderen… zo grappig. Het trieste verhaal van je jongste zoon, die hopelijk zijn draai in het leven kan vinden. Gewoon alles wat er in het boek staat, het heeft me ontroerd, geraakt en aan het lachen gemaakt. Dank je wel, you’ve made my day a good one. (Ina P.)

Zeker de moeite waard. Er klinkt heel veel liefde voor het gezin, en de kleinkinderen in. (Herma M.)

Boek mee naar Leipzig genomen, in één adem uitgelezen, dank je wel, Theo! (Wies H.)

Ik heb het boek al een tijdje uit, maar ik vond het lastig om er iets over te schrijven. Dat ik het ontroerend vond, grappig, herkenbaar? Ik vond het vooral intiem, omdat ik jullie ook écht ken. De mensen in het boek zijn mijn familie en daarom vond ik het lastig te verwoorden. Want het boek las als een plaatjesboek voor mij. Elke zin zag ik in mijn hoofd. Jij en Hanny, zittend voor de deur van je zolderkamer; jullie kleinkinderen, hun verhalen spelend. Maar ook het verhaal over je jongste zoon. Wat ontzettend heftig, en ik weet dat het goed is gekomen, maar toch… Zo veel bewondering ik al had voor jullie gezin, eens zo veel is er bijgekomen. Het is een eerlijk boek dat zeker te lezen is door mensen die jullie niet kennen, maar wanneer men jullie persoonlijk kent, nog meer binnenkomt. Ik ben er trots op dat ik kan zeggen dat Theo Bennes, de auteur, mijn oudste neef is. (Jacqueline de S.)

Net Gezinszak uitgelezen. In één ruk? Nee, in twee... Gelijk na ons interview in mei begonnen en tot ongeveer bladzijde 90 gekomen. Leuk, mooi, herkenbaar, grappig, maar ook wel erg lievig, al die schattige kleinkinderen. Toen ‘even’ weggelegd.
Vanmiddag het ‘ter luchtige ontspanning’ maar weer eens ter hand genomen. En toen kwam ik bij God in het zuiden... Over 78 dagen hel. Wauw! Niks lievigs aan. Wel eerlijk en meeslepend. Geweldig boek. Ik ga komend weekend gauw beginnen in Plantsoen met Zulke Houten Bomen. En het derde deel van je ‘familietrilogie’ wil ook graag kopen. Want ik word altijd heel hebberig van goede boeken. (Margreet S.)

Gezin, familie en liefde – vaten vol staan er in. Het raakte mij dubbel omdat elk gezin zijn eigen kruis draagt, maar dat gezin en saamhorigheid ook dit kunnen doorstaan. Prachtig beschreven, ik kon jullie zo volgen. (Anita C.)

Het boek is geweldig. Heb een aardig inzicht in jullie gezin gekregen. Het stuk over je jongste zoon had veel impact. Gelukkig gaat het nu weer goed met hem. Ik heb ervan genoten. (Trees G.)

Uit, in één ruk uitgelezen. Van herkenning naar een lach, van ongeloof en verbijstering naar een traan en uiteindelijk naar diep respect voor jullie. Ik kan het iedereen aanbevelen.
(Joke van G.)

Laatste dagje Italië, nog één keer naar het strand. Parasol mee, stoel mee, Gezinszak mee.
Ik betrap mezelf erop dat de tranen over mijn wangen lopen, direct gevolgd door een hardop grinniken. Op een overvol Italiaans strand... Theo, je wordt bedankt – en ik ben nog niet eens op de helft. (Marjan S.)